در این ویدیو، تم کوری به بررسی تفاوتها و ارتباطات بین .NET Framework، .NET Core، .NET Standard و زبان C# میپردازد. توضیح میدهد که چگونه این فناوریها به تکامل خود ادامه میدهند و تغییرات لازم برای سازگاری با نیازهای جدید را ایجاد میکنند.
00:20 مفهوم .NET شامل چندین فناوری و زبان برنامهنویسی است که در کنار هم کار میکنند. این پلتفرم به برنامهنویسان این امکان را میدهد که با زبانهای مختلف نرمافزار بسازند. -فریمورک .NET از سال 2000 میلادی معرفی شد و به عنوان یک ابزار بنیادین برای توسعه نرمافزار طراحی شده است. این فریمورک به برنامهنویسان اجازه میدهد تا با زبانهای مختلف کار کنند -زبانهای مختلفی مانند C# و F# میتوانند بر روی فریمورک .NET اجرا شوند. این زبانها به برنامهنویسان این امکان را میدهند که در پروژههای خود از آنها استفاده کنند. -فرآیند تبدیل برنامههای نوشته شده با زبانهای مختلف به زبان میانجی (CIL) و سپس به کد ماشین یک فرآیند پیچیده است. این روش به بهینهسازی کارایی برنامه کمک میکند.
04:06 زبانهای برنامهنویسی مختلف مانند C# و F# دارای رویکردهای متفاوتی هستند اما در نهایت به یک زبان میانی مشترک تبدیل میشوند. این ویژگی امکان استفاده از کتابخانههای مختلف و ایجاد برنامههای ترکیبی را فراهم میکند. -زبان C# و F# هر کدام به روشهای خاص خود طراحی شدهاند و این تفاوتها میتواند به توسعهدهندگان کمک کند تا از بهترین روش استفاده کنند. -نسخههای مختلف زبان C# به توسعهدهندگان این امکان را میدهد که از ویژگیهای جدید بهرهبرداری کرده و با تغییرات دنیای فناوری همگام شوند. -پلتفرم .NET با گذشت زمان به روزرسانی شده و تغییرات زیادی را به خود دیده است تا با نیازهای جدید و فناوریهای نوین سازگار باشد. 08:10 توسعهٔ .NET Core به عنوان یک لایهٔ جدید بازسازی شده، سرعت و کارایی بیشتری را به برنامههای نوشته شده با C# ارائه میدهد. این تغییر، با کاهش وابستگیها و بهبود فرآیندها، به تسهیل توسعه کمک میکند. -تغییرات در لایهٔ انتزاعی و کاهش سازگاری با نسخههای قدیمی باعث افزایش سرعت و کاهش بار کاری شده است. این موضوع تأثیر مستقیمی بر عملکرد برنامهها دارد. -انتقال از .NET Framework به .NET Core موجب تسهیل در استفاده از زبانهای مختلف و اجرای بهتر کدهای C# میشود. این روند به تدریج و با گذشت زمان توسعه یافته است. -پشتیبانی از .NET Framework همچنان ادامه دارد و کاربران میتوانند به توسعهٔ پروژههای جدید با .NET Core بپردازند. این موضوع به توسعهدهندگان اجازه میدهد که از فناوریهای جدید بهرهبرداری کنند. 12:14 لایه انتزاعی جدید در C# 10 و انتقال به .NET Core موجب ایجاد قابلیتهای جدید و بهبود عملکرد میشود. این تغییرات در حال حاضر در حال انتقال هستند و شامل برخی محدودیتها نیز میباشند. -انتقال از .NET Framework به .NET Core باعث ایجاد تغییرات در نامگذاری و فهم زبانها شده است. این تغییرات ممکن است سردرگمیهایی را برای توسعهدهندگان به وجود آورد. -پروژههای WCF هنوز به .NET Core منتقل نشدهاند و همچنان با لایه انتزاعی قدیمی کار میکنند. این موضوع نشاندهنده محدودیتهای موجود در روند انتقال است. -نسخههای جدید .NET Core از جمله نسخه 5 و 6 بهبودهایی را در لایه انتزاعی ارائه میدهند و نامگذاری آنها تغییر یافته است. این تغییرات ممکن است باعث سردرگمی در جستجوهای اینترنتی شوند. 16:15 فریمورک داتنت، داتنت کور و داتنت استاندارد به عنوان لایههای انتزاعی مختلف عمل میکنند. داتنت استاندارد به عنوان پلی بین این لایهها طراحی شده است تا کد یکسانی نوشته شود. -داتنت استاندارد به منظور ارتباط بین لایههای مختلف انتزاعی ایجاد شده است و امکان کامپایل کد را برای هر یک از آنها فراهم میکند. -با ورود داتنت 6، لایههای انتزاعی مختلف به یک لایه واحد کاهش مییابند که این کار توسعهدهندگان را در کار با دستگاههای مختلف یاری میکند. -اگرچه داتنت استاندارد به یکپارچهسازی لایههای انتزاعی کمک میکند، اما همچنان برخی از رابطهای کاربری به پلتفرمهای خاص وابسته خواهند بود. 20:19 فریمورک داتنت هنوز هم در حال پشتیبانی و توسعه است و مایکروسافت به ارائه نسخههای جدید و بهبودهای آن متعهد است. این تغییرات به توسعهدهندگان امکان میدهد تا به راحتی از نسخهای به نسخه دیگر منتقل شوند. -پشتیبانی مایکروسافت از داتنت فریمورک در طول دو دهه گذشته نشاندهنده تعهد این شرکت به توسعه نرمافزارهای پایدار است. -ورژنهای جدید داتنت دارای ویژگیهای جدیدی هستند که به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا با تغییرات زمان همگام شوند. -مسیر ارتقاء ساده از یک نسخه به نسخه دیگر داتنت، به توسعهدهندگان این امکان را میدهد که به راحتی سیستمهای خود را بهروز کنند.
https://www.youtube.com/watch?v=4olO9UjRiww
generate with sider